W piątkowy wieczór gościliśmy Michała Grudzińskiego i Andrzeja Lajborka znanych i lubianych aktorów Teatru Nowego w autorskim programie kabaretowym pod wymownym tytułem:  "Może być". Spektakl został zrealizowany przez Klub Krąg  w ramach projektu "W Artystycznym Kręgu" dofinansowanego ze środków budżetowych Miasta Poznania.

Po rozpadzie “Dudka”, kilku innych, podobnych wspaniałych przedsięwzięć i praktycznej nieobecności “Piwnicy pod Baranami”, kabaret literacki w Polsce w świadomości społecznej prawie nie istnieje. Zastąpił go niby - kabaret, lansowany przez TVP, w którym tekst, a zwłaszcza aktorstwo, nie ma nic wspólnego z dobrymi wzorcami, będący przypadkowym zlepkiem możliwości przypadkowych wykonawców. Być może powstali z grobów twórcy tamtych, prawdziwych kabaretów, już nie cieszyliby się dawną popularnością, poprzez wypaczony przez telewizję gust młodych odbiorców, co nie znaczy, że tamta formuła jest już zestarzała i trudna do przyjęcia.

Stąd też naszą kwietniową propozycją chcieliśmy przypomnieć Państwu, stary poczciwy kabaret literacki. Program "Może być" przygotowany i wykonany przez znamienitych poznańskich artystów:  Michała Grudzińskiego oraz Andrzeja Lajborka stał się próbą zestawienia tekstów klasycznych twórców, przede wszystkim Julina Tuwima, Antoniego Słonimskiego i Mariana Hemara z dobrymi propozycjami kilku współczesnych autorów, między innymi Sławomira Mrożka czy poznaniaka Andrzeja Sobczaka i Roberta Glińskiego. Kabaret niejedno ma imię, tak jak ten program był nie na jedną nutę.  O tym mogła się przekonać piątkowa publiczność szczelnie wypełniająca salę widowiskową Klubu Krąg.

W przyszłym tygodniu tj w piątek 27.04. zapraszamy dzieci i rodziców na kolejne spotkanie z "Teatrem Krokodyl".

Widowisko  "Król Nicnierobię" przygotował  (scenariusz i reżyseria), założyciel "Krokodyla" Tadeusz Falana. Mali widzowie dowiedzą się czy Król ma dużo pracy i obowiązków i jakie są zgubne skutki lenistwa. Ale teraz cicho, sza! Nie będziemy przecież zdradzać Wam fabuły! I jeszcze bardzo ważna informacja: piątkowy spektakl, który rozpocznie się o godzinie siedemnastej, będzie tłumaczony na jezyk migowy!

Wydarzenie jest realizowane w ramach projektu "Scena bez kurtyny" dofinansowanego ze środków budżetowych Miasta Poznań. Serdecznie zapraszamy! 

Na kwietniowym spotkaniu poznańscy dziennikarze - seniorzy wspominali w Klubie Krąg zmarłego w marcu Ryszarda Podlewskiego, który przez blisko dziewięć lat był prezesem Dziennikarskiego Klubu Seniora.

Ryszard Podlewski był znanym i cenionym satyrykiem, popularnym dziennikarzem radiowym, telewizyjnym. Starsi widzowie TV Poznań  pamiętają Jego interwencyjne felietony „Gwóźdź w bucie” i kilkuletnią walkę na antenie telewizyjnej o poznańską palmiarnię. Ryszard Podlewski był autorem fraszek, aforyzmów i limeryków, publikowanych w „Przekroju”, „Szpilkach” i „Karuzeli”. Obejrzeliśmy również dokument Małgorzaty Derwich z 1994r., w którym „Starsi panowie trzej” (Stefan Mroczkowski, Ryszard Podlewski, Jerzy Dabert) wspominali czas działania studenckiego kabaretu „Żółtodziób”. Obraz ten był niespodzianką dla naszego gościa, córki Ryszarda -Barbary i  Stefana Mroczkowskiego – reżysera telewizyjnego. Stefan opowiedział, jak z Ryszardem po studiach na Wydziale Filologii Uniwersytetu Poznańskiego dostali przydział pracy do Rozgłośni Kieleckiej Polskiego Radia. Zakładali, że będą tam rok. Stefan do Poznania wrócił po pół roku, a Ryszard po… dwudziestu latach. Przyjaźnili się do końca.

Barbara Podlewska mieszkała w Kielcach do matury. Pamięta, że w tamtych czasach (lata pięćdziesiąte)  wiele reportaży radiowych ojca, w których występował w obronie ludzi, zostało zablokowanych przez cenzurę. Niektóre reportaże po latach pojawiły się na antenie radia. W każdy wolny od pracy dzień rodzina wędrowała po ziemi świętokrzyskiej, odwiedzali niezwykłych ludzi i ciekawe miejsca. „Ojciec przekazał mnie  i mojej siostrze Joasi ten gen ciekawości świata”- mówi Barbara. Widział i słyszał wiele wędrując z mikrofonem po ziemi kieleckiej i z kamerą po Wielkopolsce, ale czy pisał pamiętniki? Nie wiadomo. Jak dotąd rodzina do nich nie dotarła.

Zostały za to tomiki aforyzmów, do których warto zajrzeć, bo są ciągle aktualne, każą nam myśleć. Choćby, i te przytoczone poniżej:  „W polityce, jak w kuchni, potrzebni są ludzie czystych rąk”,  „Niezgoda także buduje. Mury między ludźmi.”, „Gdy staremu przyjacielowi masz coś dobrego do powiedzenia o nim, powiedz to zaraz, zamiast wygłaszać nad jego grobem.”. (tekst: Róża Wojta).